Categorie: NHG-standaard DM2
-
AuteurBerichten
-
2 december 2021 om 21:02 ReactieNic Magis
L.S.,
Zojuist heb ik de nascholing over de nieuwe NHG-richtlijn gevolgd. Helaas heb ik door omstandigheden het begin gemist. Ik heb geprobeerd e.e.a. te reconstrueren. Alleen de volgende dia begreep ik niet helemaal. Ik was toen net ingelogd en ik begrijp dat de tabel niet 1-op-1 toepasbaar is op wat in de nieuwe standaard ‘hoog risico cvrm patienten’ wordt genoemd, maar waarin het onderscheid dan precies zat, mis ik even.
2 december 2021 om 21:27 ReactieNic Magis… en wat toch ook wat onduidelijk blijft is de opmerking dat er verschil bestaat tussen nieuwe en bestaande diabeten met hoog cvrm risicoprofiel.
In de standaard staat dat als bekende zeerhoogrisicopatienten onder het klassieke medicatieschema een HbA1c > 53 hebben dan SGLT2 of bij contra-ind een GLP1 wordt toegevoegd. (Daaruit maak ik op dat dat dus niet geldt voor HbA1c op streefwaarde)
Maar toen ik het in de presentatie ter sprake bracht, werd gezegd dat óók de goed ingestelden actief ‘omgezet’ zouden moeten gaan worden naar die SGLT2 (of GLP1 bij contra-ind), omdat dat de toekomst is voor de preventie van macrovasculaire complicaties.
Omdat e.e.a. toch wel grote implicaties heeft voor de dagelijkse praktijkvoering, zou ik dit toch graag scherp willen hebben.
6 december 2021 om 17:53 ReactieDag Nic,
Dank voor je opmerkingen
De dia over de hoog risico patienten CVRM is inderdaad niet dezelfde groep patienten welke in de standaard bedoeld worden met zeer hoog CVR.
De 1e categorie komt wel overeen; de 2e categorie: DM met organschade niet; de 3e categorie CNS weer wel (evanals de oranje groep: matige nierschade)
Het leerpunt is dat je het niet 1 op 1 kan overnemenHet verschil tussen nieuwe en bestaande DM patienten met goede instelling is mogelijk onvoldoende uitgewerkt. Een bestaande DM patient die goed ingesteld is met medicatie moet misschien switchen naar SGLT2 remmer ook als het HbA1c goed is. (en dan medicatie aanpassen: dat was ook zo bij de 2e casus) De nieuwe patient met HbA1c < 53 gaat door met leefstijl.
Hopelijk geeft dit voldoende informatie?
6 december 2021 om 18:19 ReactieNic MagisDag Martin,
Dank voor je reactie.
De verwarring zit hem erin dat in de standaard staat dat bij patienten met een zeer hoog risico die al onder behandeling zijn een SGLT2-remmer (of GLP1-receptoragonist) moeten gaan krijgen als ze niet goed zijn ingesteld:
‘Voeg bij niet-kwetsbare patiënten met een zeer hoog risico en met een levensverwachting > 5 jaar en eGFR > 10 ml/min/1,73 m2 (zie tabel 5) die al behandeld worden conform het stappenplan voor patiënten zonder zeer hoog risico – bij een HbA1c-waarde > 53 mmol/mol – een SGLT2-remmer (bij contra-indicatie: een GLP1-receptoragonist) toe aan de bestaande medicatie (zie Stap 1: SGLT2-remmer of Stap 3: GLP1-receptoragonist).’
Dit suggereert dat we de goed ingestelden niet actief hoeven ‘om te gaan zetten’. Maar dat is dus wel wat jij zegt.Groetjes,
Nic
P.S. Zijn er binnen de SGLT2/GLP1 middelen te noemen die duidelijk jullie voorkeur hebben?
8 december 2021 om 09:26 ReactieDag Nic,
Zoals jij schrijft hebben we het ook bedoeld in de NHG-standaard.
Mensen met diabetes die al behandeld worden met glucoseverlagende middelen en een zeer hoog risico (ischemische HVZ, CNS rood en oranje, of HFREF hartfalen) hebben, wordt geadviseerd om een SGLT2-remmer toe te voegen aan de medicatie als het HbA1c > 53 is. Dus ook bij iemand die > 70 jaar binnen zijn/haar individuele streefwaarde zit (bij iemand van 72 jaar met metformine/gliclazide met HbA1c van 55).
Bij een HbA1c < 53 is er nog geen onderzoek bekend dat toevoegen van SGLT2-remmers een meerwaarde heeft.
NHG geeft voorkeur voor aan dapagliflozine of empagliflozine, zie tabel 10 in de standaard.
groet Bas
-
AuteurBerichten